Lees het verslag van de Dag van de Perswinkel

En ontdek de fijne aftermovie!

Perswinkels in heel Vlaanderen sloegen de handen in elkaar om op zaterdag 15 oktober hun winkel in de kijker te zetten tijdens de tweede editie van de Dag van de Perswinkel. Klanten en uitbaters werden in de bloemetjes gezet. Perstablo trok door Vlaanderen en bezocht vijf winkels. Een slordige 550 kilometer, van West-Vlaanderen tot Limburg. Een lange dag maar wel eentje die niet snel vergeten zal worden.  

Ontdek hier de aftermovie

 
 
Op zaterdag 15 oktober vierde Perstablo samen met honderden perswinkels in heel Vlaanderen de Dag van de Perswinkel. Klanten en uitbaters werden in de bloemetjes gezet door ambassadrice Loes Van den Heuvel.

Vertrek Vilvoorde

De ochtendstond heeft goud in de mond. Dat moet je een uitbater van een perswinkel niet uitleggen. Iets voor 8 uur trok de caravaan samen met ambassadrice Loes Van den Heuvel richting Brakel. “Ik heb er ongelofelijk veel zin in!”, zei Loes voor vertrek. “Maar toch ook wat spanning. Ik ben heel benieuwd naar alle verhalen van de winkeliers en hun klanten.” De koffer, volgeladen met bloemen, een drankje en materiaal om deze dag in beeld te brengen.  

Brakel

Eerste stop van de dag is Boekhandel Braakman bij Lien. Wat niemand op dat moment wist, is de grote verrassing die er ons te wachten zou staan. “Dag allemaal”, roept Loes uit. De eerste kindjes duiken verlegen achter hun mama en papa. “Hallo”, klinkt het stilletjes. Loes is een krak in het breken van het spreekwoordelijke ijs en niet veel later poseert iedereen alsof ze nooit anders hebben gedaan. “Hoe heet jij?”, vraagt Loes. “Ik heet ook Loes”, vertelt het meisje. Wat volgt is een verbaasde blik van die andere Loes. “Echt?!”. Kleine Loes beleeft de tijd van haar leven en wanneer haar zusje dan nog eens met een jas verschijnt in tijgerprint is onze ambassadrice helemaal verloren. “Wij zijn hetzelfde!” En dan moest die andere verrassing nog komen.  

“Maar wie we hier hebben!”, klinkt het vanuit de deuropening. “Ons Loes!”. Niemand minder dan Marijn ‘Boma’ Devalck stapt de winkel binnen. Tot groot jolijt van de kinderen (en volwassenen). Een groepsfoto mocht niet ontbreken en ook Marijn maakte tijd voor om enkele handtekeningen uit te delen. Kortom, een geslaagde eerste stop. Als dit een voorbode is voor de rest van de dag, dan belooft het een geweldige Dag van de Perswinkel te worden. 

Ledegem

Van Brakel trekken we naar Lezy’s Service Shop in Ledegem bij Jeroen en zijn sympathieke medewerkers. Zij charmeerden met een geweldig filmpje waarin ze Loes een heerlijke porto beloofden. Ze hielden woorden want de fles stond klaar. “Die hou ik voor straks”, beloofde Loes. 10.30 uur is ook voor haar net iets te vroeg om aan de porto te zitten. Wat zou Carmen gedaan hebben? Ook hier stonden fans jong en oud te wachten om met hun idool op de foto te gaan. Een jong tekentalent maakte zelfs speciaal een tekening van Neroke. “Ze is al een hele ochtend zenuwachtig”, biecht haar mama op. “Ze is zelfs niet naar de tekenacademie gegaan omdat ze zo graag Loes wilde ontmoeten.”  

Een half uur is het een komen en gaan van mensen die iets komen kopen, Loes zien en schrikken. “Eh ik ken jou! Mag ik even op de foto?” Anderen hadden het horen waaien dat onze ambassadrice zou langskomen en ontdekken niet alleen Loes maar ook de winkel. Een geslaagde tweede stop! 

Meulebeke

Meulebeke. Je komt al eens op plekken dankzij de Dag van de Perswinkel waar je anders misschien nooit zou passeren. De volgende halte is Smarnicka van Sonja. De borrelhapjes en de fles champagne stonden klaar, net als een hele rij wachtende mensen. Zouden er ergens gezelligere mensen wonen dan in Meulebeke? Foto’s en handtekeningen vlogen in het rond. Kinderhartjes sloegen sneller en de uitbaters genoten van een volle winkel. “Dat is toch geweldig he. Zo zou het altijd moeten zijn”, klinkt het.  

En Loes, die genoot ook. Wanneer ze de vraag krijgt of ze dit eigenlijk nog leuk vindt na al die jaren is haar antwoord duidelijk. “Natuurlijk! Dat er na al die jaren nog altijd mensen zijn die op de foto willen, is toch een teken van appreciatie. Dat betekent dat je wat teweeg hebt gebracht, dus ik doe dit met veel plezier!” Wanneer de laatste handtekening is gezet, ontmoet Loes de lokale mannenclub. Gezellige West-Vlaamse babbelaars met een schunnige poster aan de muur. “t Is hier plezant hé Loes.”, klinkt het in het West-Vlaams. Zou het nog gezelliger kunnen worden op een van de volgende stops? 

Genk

Van Meulebeke naar Genk. Een trip van ongeveer 2 uur. Tijd genoeg om onderweg een broodje te eten, verhalen uit te wisselen en een powernap te doen. Want op dat moment weten we nog niet wat we in Limburg mogen verwachten.  

Het ontvangstcomité stond Loes al op te wachten. En wat blijkt, de Limburgse gastvrijheid moet niet onderdoen aan de West-Vlaamse. Ook hier werd Loes getrakteerd om enthousiaste fans die, de een al minder verlegen dan de andere, om een handtekening vroegen. Naast enkele jonge handtekeningenjagers viel het toch op dat er ook wel wat oudere, voornamelijk mannelijke, tot de fanclub van onze ambassadrice behoren. Zou dat te maken hebben met haar rol in de Kampioenen? Een serieuze regenbui weerhield de klanten niet om eens binnen te springen. En het moet gezegd, de winkels hebben hun uiterste best gedaan om veel reclame te maken voor de komst van de ambassadrice. En zo lijkt het doel van deze dag al na vier winkels een geslaagd: de mensen bewust maken van het nut van een perswinkel. Ervoor zorgen dat deze winkels opnieuw als vanzelfsprekend worden beschouwd voor kleine boodschappen. En dan moest Maaseik nog komen... 

Maaseik

Het enthousiasme van Belinda, uitbaatster van Bij Rooske, voel je al zodra je Maaseik binnenwandelt. Parkeren doen we op enkele honderden meters van de winkel en wanneer we een koppel vragen waar we moeten zijn, nemen ze ons prompt bij de hand onder de paraplu. “Bij Roosken? Volg ons maar we waren juist op weg!” De winkelstraat inkomend, schrikken we ons een hoedje. Een vijftigtal mensen staan al buiten te wachten op de komst van Loes en wanneer we er zijn breekt er prompt een applaus uit. Zelfs Loes, die toch wel wat gewoon is, schrikt bij zoveel enthousiasme. “Hoe gaan we dat hier organiseren?”, lacht ze. Geen zorgen, iedereen heeft zijn of haar foto en handtekening gekregen! Zelfs Rooske zelf was aanwezig. De kranige dame startte de winkel meer dan 50 jaar geleden en vandaag is de derde generatie er aan de slag. “Ze wou hier absoluut bij zijn”, vertelt Belinda. En of Rooske ervan genoten heeft. Vanop haar stoel in de hoek van de winkel begroette ze iedereen persoonlijk en genoot ze van haar volle winkel. Maaseik zal geweten hebben dat Loes Van den Heuvel op bezoek is geweest. En wij zullen Maaseik op onze beurt ook niet snel meer vergeten.

Uitblazen

Wat een dag was deze editie van de Dag van de Perswinkel. Het was een lange en vermoeiende dag maar bovenal een dag die we niet snel zullen vergeten. Moe maar voldaan trokken we met een delegatie van een dertigtal mensen richting restaurant om er samen te genieten van de heerlijke verhalen die we deze dag sprokkelden en het lekker eten dat we voorgeschoteld kregen.  

We willen iedereen uit de grond van ons hart bedanken om van deze dag een feest te maken. We willen jullie bedanken voor de inzet en het harde werk. Samen hebben we nog maar eens getoond dat de perswinkels voor leven in een dorp, gemeente en stad zorgen en dat deze winkels niet mogen verdwijnen. Bedankt! .
Reactie Perstablo, Prodipresse en Vision Presse op het advies HGR over elektronische sigaret